Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 146

เมื่อฉันกลับถึงบ้านตอนกลางคืนก็เป็นเวลา 11 นาฬิกาแล้ว ไฟที่ระเบียงยังคงเปิดสว่างอยู่ดวงหนึ่ง คอยต้อนรับคนที่กลับบ้านดึกอย่างฉัน

ห้องนอนของเว่ยหร่านเงียบสงบ ฉันค่อยๆ ย่องเข้าไป เขาหลับไปแล้ว ฉันจูบเบาๆ ที่แก้มเขาโดยไม่ปลุกให้ตื่น แล้วเดินออกมา

ส่วนห้องนอนของหลินจื่อเฟิงยังคงเปิดไฟอยู่ เมื่อฉันเข้าไ...