Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 137

เวยหร่านกลับถึงบ้านก็มีไข้สูง คอก็เจ็บจนไอไม่หยุด ฉันตกใจมาก ทั้งร้องไห้ทั้งด่าหลินจื่อเฟิง

"ไอ้เลว! ทำไมนายไม่ปกป้องหร่าน? ทำไมถึงไว้หน้าไอ้นายทหารบ้านั่น? พวกมันรู้ดีว่าหร่านถูกใส่ร้าย แต่ทั้งสามคนนั่น ทั้งไอ้ชู้ชั่ว ทั้งนังแพศยา ทั้งอีตัวปลิ้นปล้อนนั่น ไม่มีใครสักคนที่ยอมพูดความจริง ปล่อยให้เวยห...