Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 109

หลังจากที่เสี่ยวหมึกออกไปแล้ว ฉันก็ไม่อาจสงบใจได้เลย คอยชะเง้อมองออกไปนอกหน้าต่างเป็นระยะ หวังว่าเธอจะส่งจดหมายได้สำเร็จ

เมื่อใกล้เที่ยง เธอก็กลับมาในที่สุด ฉันเห็นเธอถือตะกร้าผักใบใหญ่เดินผ่านประตูใหญ่เข้ามา ทหารยามที่ประตูก็ไม่ได้ตรวจค้นอะไรเธอ ดูเหมือนจะไม่มีความสงสัยใดๆ

ฉันรอฟังข่าวจากเธออย่าง...