Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 107

ฉันล้มลงอีกครั้ง นอนคว่ำกับพื้น ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด แต่ฉันไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ยังคงกอดขาเขาไว้แน่น

"ไม่ ไม่ ไม่นะ จื่อเฟิง ฉันก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี ฉันรักเว่ยเหริน ฉันก็ชอบนายด้วย ฉันทำอะไรไม่ได้จริงๆ" ฉันร้องไห้สะอื้น

ฉันเคยคิดนับร้อยนับพันครั้งว่าเมื่อสามคนเผชิญหน้ากัน สถานการณ์จะเป็นอ...