Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 182

"อืม..." หวังเหม่ยเหลียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ตกลง

ในใจลึกๆ เธอก็อยากให้เสี่ยวยวี่ได้นอนพักอีกสักพัก

เวลาผ่านไปทีละนาที ดวงอาทิตย์เหนือศีรษะค่อยๆ ลับขอบฟ้า...

ชุยเสี่ยวยวี่ลืมตาขึ้น หาวอย่างอ่อนหวาน

ทันใดนั้น เธอชะงักการเคลื่อนไหว

เมื่อครู่เธอเหมือนได้ฝัน ฝันว่าหลี่ซุนกลับมาแล้ว...

นึกถึงคว...