ข้าขี่ลมและหิมะ

บทที่ 61

คอถูกบีบ ใบหน้าของเสี่ยจื้อจางแดงก่ำอย่างรวดเร็ว เขากำข้อมือของเสี่ยจื้อจวิ้น ร่างกายดิ้นรนเหมือนกำลังชัก ความเจ็บปวดจากการขาดอากาศทำให้ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวมากขึ้นเรื่อยๆ

ในขณะที่เขาเกือบจะหมดสติ เสี่ยจื้อจวิ้นกัดฟันและปล่อยมือ ดึงเขาขึ้นจากเตียงและผลักลงพื้น "ไปให้พ้น!"

เมื่อเขาปล่อยมือ อากาศก็พ...