ข้าขี่ลมและหิมะ

บทที่ 46

เมื่อความแข็งแกร่งของเขาแทรกเข้าไปลึกสุด ไป่ฉางหวายก็อ้าปากค้าง จนไม่สามารถส่งเสียงร้องออกมาได้

จ้าวอวิ้นบีบคอของเขาอย่างมั่นคง ปล่อยให้มีช่องหายใจ แต่ก็ทำให้เขาขยับตัวไม่ได้

ไป่ฉางหวายรู้สึกถึงความร้อนแรงที่แทงทะลุเข้าสู่ร่างกายของเขาราวกับใบมีด ค่อยๆ ถอนออกทีละนิด ไม่ทันที่เขาจะได้ผ่อนลมหายใจ มันก...