ข้าขี่ลมและหิมะ

บทที่ 44

ไป่ฉางไหวเดินโซเซ ต้องเกาะรถม้าจึงจะปีนขึ้นไปได้อย่างยากลำบาก เขานั่งลงข้างเจ้าอวิ๋น เมื่อม่านถูกปล่อยลง สายลมพัดผ่านเข้ามา ไป่ฉางไหวสะท้านเล็กน้อยด้วยความหนาว

เมื่อเห็นริมฝีปากของเขาซีดไร้เลือด แต่แก้มกลับแดงก่ำ คงหนาวมากเป็นแน่ เจ้าอวิ๋นจึงปลดเสื้อคลุมขนสัตว์ของตนเองให้ กำลังจะคลุมให้ไป่ฉางไหว แต...