Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 100

สองคนนั่งพิงกันอยู่หลังเต็นท์ จ้าวอวิ๋นยื่นแขนโอบไป่ฉางไหวเข้ามากอดไว้ในอ้อมแขน ปลายนิ้วยังลูบไหล่ของเขาโดยไม่รู้ตัว

ไป่ฉางไหวไม่ทันตั้งตัว เขาชนเข้ากับร่างของจ้าวอวิ๋น ความรู้สึกประหลาดทำให้เขารู้สึกงุนงง

จ้าวอวิ๋นสายตาเข้มขึ้น เขาคาบนิ้วแล้วเป่านกหวีดสองครั้ง เสียงนกหวีดแทรกผ่านม่านราตรี ตามด้วย...