Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 35

ในขณะนั้น สมองของฉันมึนงงไปหมด จนอาจเรียกได้ว่าสับสนวุ่นวาย ไม่รู้อะไรเลย

ฉันหันหลังวิ่งไปที่ก้อนหินนั้น ทิ้งตัวลงบนหินและค้นหาอย่างบ้าคลั่ง หวังว่าจะมีอะไรที่ฉันอาจมองข้ามไป

แต่ไม่มีอะไรเลย ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้มาที่ร้านแกะสลักหินบ่อยนัก แต่ร้านนี้ก็เป็นของครอบครัวฉัน ฉันคุ้นเ...