Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 305

ในยามดึก ท่ามกลางสายลมราตรีที่พัดวูบวาบ เสียงสะอื้นสองเสียงดังขึ้นตามลำดับ...

"อาจารย์"

"เด็กน้อย"

บนเนินเขามีเงาคนสามคนยืนอยู่ มองหน้ากันและกัน เงาหนึ่งสั่นเทา ผมขาวโพลน ใบหน้าเต็มไปด้วยร่องรอยของความบอบช้ำ

เมื่อเห็นร่างของชายหลังค่อมแล้ว ฉันก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป น้ำตาท่วมท้น สายตาพร่า...