Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 477

คำพูดนี้ ฟังยังไงก็มีนัยแฝงอยู่ ทำเอาถานเหวยถีบเขาไปทีหนึ่ง จนเขาปวดจนต้องก้มตัวลงทันที

"ช่างอกตัญญูเสียจริง ข้าอุตส่าห์วิ่งมาแต่ไกลเพื่อช่วยพวกเจ้า ไม่มีคำขอบคุณสักคำ มีแต่ทั้งตีทั้งด่า ฟ้าดินยังมีตาอยู่หรือไม่?"

ถานเหวยกลับมาสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เธอจัดผมที่ยุ่งเหยิงให้เรียบร้อย แล้วทำหน้าบึ้งตึงพ...