Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 677

ลินชวนไม่รู้ว่าตัวเองนอนมานานเท่าไหร่แล้ว ทุกวันเมื่อลืมตาขึ้นมาก็จ้องมองเพดานเหม่อลอยไป ทั้งตัวเหนื่อยล้าถึงขีดสุด การจากไปของชินเยว่เหมือนดึงเอาความมีชีวิตชีวาทั้งหมดออกไปจากร่างของลินชวน ตอนนี้เขาเป็นเพียงร่างไร้วิญญาณที่เดินไปมาเท่านั้น

มองท้องฟ้าตั้งแต่เช้าจนเที่ยง และจากเที่ยงจนถึงเย็น ร่างกา...