Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 5

ใครจะรู้ว่าชินเยว่จะพูดด้วยน้ำเสียงเย้ายวนว่า "จางผิงนอนเหมือนหมูตายเลย เขาจะช่วยฉันได้ยังไง"

เธอทำเสียงออดอ้อนนิดๆ หลินชวนสาบานว่าเขาแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

จากนั้นเธอวางผ้าขนหนูลงบนร่องที่เปียกชื้น แล้วดึงมือของหลินชวนกดลงไป

ทันทีที่สัมผัสกับผ้าขนหนู หลินชวนแทบจะสัมผัสรูปร่างบางอย่างผ่านผ้าได้ เขารู้สึกไม่สงบเลย ร่างกายสั่นไม่หยุด เพราะความตื่นเต้น

"นี่...นี่คืออะไร"

หลินชวนถามทั้งๆ ที่รู้คำตอบ แกล้งทำเป็นไม่รู้อะไร

ชินเยว่อ้าปากเล็กๆ หายใจถี่ขึ้น บอกกับหลินชวนว่า "นี่คือขาของพี่ มันเมื่อยนิดหน่อย ช่วยนวดให้พี่หน่อยผ่านผ้าขนหนูนะ"

หลินชวนหมดสติไปแล้ว กดผ้าขนหนูและนวดไม่หยุด

ชินเยว่ไม่ได้ปล่อยมือทั้งสองข้างให้ว่าง เธอยันตัวขึ้น หลับตา และสั่นไม่หยุด

"ใช่ แบบนั้นแหละ เร็วขึ้นอีกหน่อย"

เธอจับมือของหลินชวน ใช้มือของเขาเคลื่อนไหวนวด

"มันรู้สึกดีจัง..."

ชินเยว่ครางออกมา

หลินชวนตื่นเต้นมาก ในท้องมีไฟกำหนัดแต่ไม่มีที่ระบาย เหมือนกับตอนที่ดูหนังโป๊ ได้แต่ดู แต่ไม่ได้สัมผัส บางครั้งถึงกับอยากจะเข้าไปแทนที่พระเอกในเรื่อง

หัวใจเต้นตึกตัก เขาอิจฉาจางผิงมาก

ตั้งแต่เด็กจนโต หลินชวนยังไม่เคยสัมผัสผู้หญิงคนไหนอย่างใกล้ชิดขนาดนี้มาก่อน

เขาจ้องมองหน้าอกทั้งสองของเธออย่างไม่วางตา หลินชวนอยากจะกัดมันจริงๆ

ไม่นาน ร่างของชินเยว่ก็สั่นอย่างรุนแรง เธอกลัวว่าตัวเองจะส่งเสียงดังเกินไปให้หลินชวนได้ยิน จึงกัดริมฝีปากของตัวเอง หลินชวนสังเกตเห็นว่าผ้าขนหนูเปียกไปแล้วโดยไม่รู้ตัวว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ มีรอยเปียกเต็มไปหมด

หลังจากผ่านไปสองสามวินาที ร่างกายของชินเยว่ก็ผ่อนคลายลง

ใบหน้าของเธอดูพึงพอใจมาก เธอบอกกับหลินชวนว่า "หลินชวน พอแล้วล่ะ ขอบคุณนะ"

เสร็จแล้วหรือ หลินชวนรู้สึกเสียดายขึ้นมาทันที

แต่เขาก็ลุกขึ้นเดินออกไปข้างนอก ก่อนออกไปเขาหันกลับไปมองและพบว่าชินเยว่กำลังล้างข้างล่าง!

หลังจากหลินชวนออกจากห้องน้ำ เขาก็นั่งเหม่อที่ขอบเตียง รู้สึกตื่นเต้นมาก

ในหัวของเขาเต็มไปด้วยร่างขาวๆ ของชินเยว่ หลินชวนรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะเสียสติ ถ้าตาของเขามองไม่เห็นจริงๆ ก็คงจะดี อย่างน้อยเรื่องพวกนี้ก็จะไม่มีผลกระทบต่อหลินชวน แต่ตอนนี้ตาของหลินชวนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนแล้ว

เขาได้ยินเสียงน้ำไหลซู่ๆ จากข้างใน หลินชวนนอนลงบนเตียง ใช้ผ้าห่มคลุมตัวเอง แล้วเอามือล้วงเข้าไปในกางเกง ช่างมันเถอะ ให้มือช่วยแล้วกัน

หลินชวนรู้สึกผิด เขามองไปที่ประตูห้องน้ำพลางลูบไล้ตัวเองไม่หยุด

เขาได้ยินเสียงหัวใจเต้นรัวของตัวเอง พูดตามตรง การทำแบบนี้เหมือนกับการทำอะไรที่ไม่ดี รู้สึกทั้งสบายและรู้สึกผิดในเวลาเดียวกัน

หลินชวนเร่งความเร็ว ร่างอันงดงามของชินเยว่ปรากฏในหัวของเขาอย่างชัดเจน หลินชวนรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะถึงจุดสุดยอด และในขณะที่ความรู้สึกแปลกๆ นั้นกำลังจะปรากฏขึ้น

ประตูห้องน้ำก็เปิดออก

ชินเยว่สวมเสื้อคลุมอาบน้ำเดินออกมา ผมของเธอเปียกชื้น บนไหล่ที่โผล่ออกมามีหยดน้ำมากมาย เขาอยากจะเข้าไปช่วยเลียหยดน้ำพวกนั้นให้แห้ง ภาพของเธอที่เหมือนดอกบัวที่เพิ่งโผล่พ้นน้ำ ทำให้หลินชวนเกือบจะคลั่ง

สิ่งที่กำลังจะออกมา ถูกกดกลับเข้าไปอย่างแรง

Previous ChapterNext Chapter