Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 426

เธอยังไม่ได้ตื่นจากความรู้สึกนั้น ปากอ้ากว้างแต่ไม่มีเสียงใดๆ ออกมา หลังจากพักสักพักใหญ่ เธอจึงค่อยๆ ฟื้นตัว ล้มตัวลงบนเตียงอย่างหมดแรง

ในโทรศัพท์ หลี่ไห่หัวเราะเยาะ "ต้องบอกว่าเธอแสดงได้เหมือนจริงมาก"

หวังซานซานไม่อยากเสียเวลาคุยกับเขา เธอตัดสาย แล้วหันไปกอดหลินชวน เธอบ่นอย่างน้อยใจ "น่ารำคาญจริง...