Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 397

"บาร์ยูนซางเหยา แต่เดิมเป็นของพวกนักเลงจากมหาวิทยาลัยเถื่อนแถวนี้ที่รวมเงินกันเปิด แต่หลังจากนั้นไม่รู้เพราะอะไร เฮาซานเย่ก็โผล่มาอย่างกะทันหัน ใช้เวลาไม่ถึงเดือนเขาก็กลายเป็นเจ้าของบาร์ยูนซางเหยา"

"ตอนนี้ธุรกิจของติ้งเซิ่งกำลังรุ่งเรืองมาก ยิ่งวันยิ่งเฮี้ยวขึ้น ใครๆ เห็นก็ต้องอิจฉา แล้วในสายตาของเ...