Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 311

ในช่วงเวลาถัดมา ฉันรู้สึกเพียงว่าตัวเองถูกห้อมล้อมด้วยพื้นที่ชื้นและแน่น

สมองฉัน 'อื้ออึง' ทันทีจนไม่สามารถคิดอะไรได้

นึกถึงว่าไป๋เฟิงยังอยู่ข้างนอก รู้สึกตื่นเต้นอย่างที่สุด มือเล็กๆ ของชินเยว่ลูบไล้ไปตามคลังกระสุน สิ่งนั้นเคลื่อนไหวไปมาในปากของเธอ ทุกครั้งที่เห็นชินเยว่อ้าริมฝีปากสีแดงและกลืนหลินช...