Ang Kalaguyo ng Haring Dragon

"Kinuha mo na ang lahat sa akin," bulong niya, halos hindi marinig ang kanyang tinig. "Ang kaharian ko, ang ama ko, ang kalayaan ko. Ano pa ang gusto mo?"
Tinitigan siya ng Hari ng mga Dragon na may halong aliw at kuryusidad, ang kanyang mga labi ay nagkaroon ng mapanuyang ngiti. "Lahat," sagot niya ng simple. "Gusto ko ang lahat ng nararapat sa akin. Kasama ka."
"Ano ang balak mong gawin sa akin, Mahal na Hari?" Bahagyang nanginginig ang kanyang boses, ngunit pinilit niyang magsalita na may bahid ng paglaban.
Tumayo si Alaric mula sa kanyang trono, ang kanyang mga galaw ay likas at maingat, parang isang mandaragit na umiikot sa kanyang biktima. "Maglilingkod ka sa akin," deklarasyon niya, ang kanyang boses ay umalingawngaw sa buong silid na may utos na presensya. "Bilang aking kalaguyo, magdadala ka sa akin ng anak. Pagkatapos, maaari ka nang mamatay."
Matapos ang pananakop ng kanyang kaharian ng makapangyarihang si Alaric, ang Hari ng mga Dragon, dinala si Prinsesa Isabella ng Allendor sa kanyang harem upang maglingkod bilang isa sa kanyang maraming kalaguyo. Ang hari ay malamig at walang awa sa kanya, pinarurusahan siya dahil lamang sa pagiging anak ng kanyang yumaong kaaway. Natatakot si Isabella sa kanya, at tama lang, at nais lamang niyang mabuhay at iwasan ang hari sa lahat ng paraan. Gayunpaman, nang may mas malakas na bagay na nagsimulang humila sa kanila, ang matamis na inosente ng prinsesa at ang malamig na puso ng hari ay natagpuan ang isa't isa sa isang mapanganib na sayaw ng takot at pagnanasa.