Read with BonusRead with Bonus

52.หมาป่าน่าร

ริมฝีปากของฉันเม้มลงด้วยความผิดหวังขณะจ้องมองผ่านขวดแก้วเปล่า สังเกตเห็นความว่างเปล่าโดยสิ้นเชิงของของเหลวใสนั้น

ช่างมันเถอะ ฉันยักไหล่และวางมันลงข้างๆ ตัว หันสายตากลับไปมองเมืองเงียบสงบเบื้องล่าง ไฟถนนและเสาไฟนีออนค่อยๆ กระพริบขึ้นทีละดวง อาบเมืองด้วยแสงนวลเมื่อพระอาทิตย์ตกไปแล้ว เปิดทางให้ความ...