Read with BonusRead with Bonus

105.ความจริง

"คารีน่า!"

ฉันสะดรุ้งเมื่อได้ยินเสียงของเขาตะโกนเรียกตามหลัง กดข่มความรู้สึกอันแสนเจ็บปวดที่อยากจะหันกลับไปและวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเขา ฉันทำไม่ได้

"คารีน่า รอด้วย!" เสียงของเขาฟังดูใกล้ขึ้นแล้ว ฉันจึงเร่งฝีเท้า พยายามสร้างระยะห่างให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ฉันสิ้นหวัง ฉันต้องหนีไปจากเขาให้ได้

"...