Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 182

บ้าเอ๊ย!

ดวงตาสีอำพันของเฮียไล่มองทั่วใบหน้าฉัน สายตาของเฮียไล่จากใบหน้าฉันลงมาที่ลำคอ สู่เนินอกอิ่ม แววตาของเฮียฉายแววดุดันขึ้นเมื่อเห็นไฝเม็ดนั้นบนหน้าอกฉันซึ่งแอบโผล่พ้นคอเสื้อออกมา หัวใจฉันยังคงเต้นรัวไม่หยุด พูดไม่ทันขาดคำ เฮียก็โถมตัวเข้าใส่ฉัน ฉันรู้ทันทีว่าเขากำลังจะทำอะไร ก่อนที่เขาจะทันได้...