Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 174

ในที่สุด ในคืนอันแสนงดงามนี้ เราได้เป็นหนึ่งเดียวกันชั่วนิรันดร์

คืนนั้นช่างยาวนานราวกับนิรันดร์ ฉันไม่อาจลืมแม้เพียงนาทีเดียวหรือวินาทีเดียวของคืนนี้ มันจะคงอยู่ในความทรงจำของฉันจนกระทั่งวันที่ฉันหายใจเฮือกสุดท้าย ฉันอยากมองใบหน้าของเขาทั้งคืน แต่ฉันไม่สามารถลืมตาไว้ได้เพราะความเหนื่อยล้า ร่างกายทั...