Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 155

รู้สึกเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่าง

ฉันทรุดตัวลงนั่งบนพื้นเปียกๆ ข้างๆ พวกเขาด้วยร่างกายที่ชาไปหมด สายตาในดวงตาของเขาเริ่มฆ่าฉันทีละน้อย น้ำตาไหลออกมาจากดวงตา และน้ำตาใหม่ๆ ทำให้การมองเห็นของฉันพร่าเลือน ความชาเริ่มแผ่ไปทั่วแขนขาของฉัน ฉันแม้แต่จะขยับนิ้วยังทำไม่ได้

"ฟังฉันก่อน" แอนดรูว์พยายามพูด แต่...