Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 142

เราใช้เวลาที่เหลือทั้งคืนกอดกัน

ฉันตื่นขึ้นมาตอนที่ดวงอาทิตย์ยังไม่ปรากฏบนท้องฟ้าที่มืดมิด อาเซลยังคงหลับอยู่ ใบหน้าของเขาซบอยู่ที่อกฉัน และแขนข้างหนึ่งโอบรอบเอวฉันไว้ ลมหายใจอุ่นๆ ของเขารินรดแผ่วเบาที่อกฉัน เขาดูเหมือนเด็กทารกเวลานอนแบบนั้น ฉันปัดผมออกจากหน้าผากเขาแล้วประคองใบหน้าเขาไว้ เขาเอนซบสั...