Read with BonusRead with Bonus

VIJFENDERTIG

Ik zat in Theos' stoel, drinkend de laatste resterende geuren van hem in. Het was op een bepaalde manier rustgevend, te weten dat hoewel hij misschien mijlenver weg was, een deel van hem nog steeds hier was.

Misschien vertrok hij omdat hij het voelde aankomen, de hitte, dat is.

Het was pas nu dat ...