Read with BonusRead with Bonus

DRIEËNDERTIG

THEOS

Onschuldig.

Dat ene woord dat in mijn gedachten weerklonk.

Keer op keer op keer op keer.

De plaat was niet alleen gebroken, hij was verbrijzeld. Scherven bedekten de vloer, hoe voorzichtig je ook probeerde eromheen te stappen, bloed zou altijd vloeien.

Altijd.

Iemand moest hiervoor bo...