Hoofdstuk 3
Sandra's POV
Ik knipperde met mijn ogen en probeerde ze te openen. Mijn hoofd bonkte en voelde zwaar aan. Waar ben ik? Ik keek om me heen met wazig zicht. De kamer was niet erg donker, maar wel enorm en badend in gedimd licht. Maar één ding is zeker, dit is zeker niet van mij. Mijn ogen werden groot en ik schoot overeind, alleen om van de pijn te sissen. Verdorie! Mijn lichaam deed ontzettend veel pijn en het voelde alsof ik geen energie meer had om mijn lichaam te ondersteunen. Ik probeerde mijn omgeving te raden en ontdekte uiteindelijk dat het niet zomaar een kamer was, maar een luxe kamer. Misschien is dit een hotel. Ja, een hotel.
Wat? Een hotel?
Een alarmsignaal ging plotseling in mijn hoofd af en ik slikte. Ik keek langzaam naar beneden, bang voor alle mogelijkheden. En dat was het, ik ben naakt. Ik beet op mijn lippen en schudde mijn hoofd. Gisteravond dronk ik zoveel uit woede dat ik niet eens doorhad dat ik aan een vreemde vastklampte. En het ergste van alles, ik heb met hem geslapen. Wat heb ik in hemelsnaam gedaan? Ik was nog maagd de dag ervoor en nu ben ik mijn eerste keer kwijt aan een vreemde? Kan het nog erger dan dit? Ik schudde opnieuw mijn hoofd, greep het dekbed vast en stapte uit bed. Ik weet dat de eerste keer pijn zal doen, maar waarom doet mijn lichaam zoveel pijn en is het daar beneden zo pijnlijk? Alsof het net uit elkaar is gescheurd. Wie was die man van gisteravond? Ik kon me helemaal niets herinneren.
Stom! Stom! Stom!
Met moeite verzamelde ik mijn kleren die op de vloer lagen en trok ze aan. Ik gooide het dekbed op het bed, maar mijn ogen bleven hangen op de rode vlek op het laken. Geweldig! Zo'n geweldig bewijs van het verliezen van mijn maagdelijkheid. Er kroop een gevoel van ergernis in mijn borst. Ik had het bewaard voor de speciale persoon die mijn hart zou hebben, maar de alcohol heeft me jaren van schat doen verliezen. Ik voel me slecht, echt slecht, maar ik kan het niet veranderen. Zuchtend keek ik om me heen. Er is niemand in de kamer behalve ik. Ik weet niet wie die man is en waar hij is. Misschien is hij al weg? Natuurlijk, het was tenslotte een onenightstand. Ik zag mijn telefoon op de bank liggen, dus ik pakte hem meteen en verliet de kamer met trillende benen. Verdorie, het is nu moeilijk om te lopen.
Ik gebruikte de lift en bereikte al snel de begane grond. De receptie was leeg en er stonden alleen twee bewakers bij de ingang. Ik ging haastig naar buiten en kreeg gelukkig een taxi. Mijn ogen vielen op het enorme woord 'Wynn' dat op het gebouw stond. Hoe ben ik in zo'n duur hotel beland en heb ik de nacht doorgebracht met een vreemde? Als ik naar het hotel kijk, denk ik dat de persoon een verdomd rijke man was. Anders zou ik hier niet zijn. Ik moet al deze gedachten van me afschudden.
Houd jezelf in de hand, Sandra. Ik berispte mezelf.
"Oké, het is niets anders dan gewoon één nacht. Het is toch normaal? Nu moet ik het vergeten," zei ik diep ademhalend om mezelf gerust te stellen. Maar kan ik het vergeten als mijn lichaam zo pijnlijk aanvoelt?
Tegen de tijd dat ik thuis aankwam, was het al 9 uur 's ochtends. Ik opende de deur en liep naar binnen. Ik moet douchen en al het vuil van mijn lichaam wassen.
"Sanny?" Ik schrok en ging rechtop staan. Mama keek bezorgd toen ze naar me toe rende. Shit! Ik was vergeten dat ze hier ook is.
"Mam."
"Waar was je gisteravond? Als je bij je vrienden bleef, had je me dat op zijn minst moeten laten weten. Ik was zo ongerust," fronste ze.
"Het spijt me, mam," glimlachte ik terwijl ik de pijn in mijn onderlichaam negeerde. "Ik was dronken, maar gelukkig nam Cat me mee."
"De volgende keer houd je jezelf beter in bedwang, jongedame, anders zie je een kant van mij die je nog nooit hebt gezien," waarschuwde ze.
Ik gaf haar een geforceerde glimlach, hoewel mijn moeder meestal lief en zachtaardig is, heeft ze ook haar kwade kant die ik koste wat kost wil vermijden. Ze is een beetje gevaarlijk als haar zachtaardige bui weg is. "Het zal niet opnieuw gebeuren. Kun je alsjeblieft ontbijt maken? Ik vertrok haastig toen ik wakker werd, dus ik heb niets gegeten."
"Natuurlijk, ga je opfrissen. Ik maak je eten klaar," lachte mama.
"Dank je, mam," ik kuste haar wangen en liep naar de trap. Ik deed mijn best om normaal te lopen totdat ik mijn kamer bereikte. Ons huis is niet groot, maar ik vind het zo prima. Mam is een juweelontwerpster en werkt als goedbetaalde assistente in een bedrijf, dus ze is meestal buiten voor haar werk. Wat papa betreft, ik weet niet eens hoe hij eruitziet. Zijn naam is nooit ter sprake gekomen sinds ik begon dingen om me heen te begrijpen en ik heb er ook nooit naar gevraagd. We zijn al een gelukkig gezin en dat is helemaal prima voor mij.
Het leven is zo oneerlijk. Ik kleedde me uit zodra ik in mijn kamer was en haastte me naar de badkamer. Ik zuchtte toen het warme water mijn pijnlijke lichaam raakte. Het ontspande me meteen. Ik weet niet hoe groot die man was, maar de pijnlijke pijn in mijn kern is het bewijs van zijn grootte. Ik bloosde plotseling bij de gedachte. Goed, ik heb seks gehad terwijl ik me nauwelijks iets herinner, behalve de pijn in mijn lichaam. Ik weet niet eens of het beschermd was of niet. Ik wil geen baby van een vreemde dragen.
Toen ik naar beneden ging, zag ik dat mam de tafel aan het dekken was.
"Hoe was het feest gisteravond?" vroeg mam terwijl ze de sinaasappelsap inschonk.
"Wild," antwoordde ik, terwijl ik mijn eten in mijn mond stopte. Ik heb vreselijke honger en ik ben blij dat mam thuis is, wat tijd bespaart met koken.
Het was wild na het feest — mijn geest bespotte me.
"Dat zou ook moeten. Het is tenslotte Valentijnsdag. Jullie jongeren moeten er volop van genieten," knikte ze.
"Ja, ik heb ervan genoten," antwoordde ik opnieuw. Alleen als je wist hoe ik ervan genoot toen mijn geest niet eens nuchter was.
"Wist je dat ze zeggen dat als je iemand op die dag vindt, de band voor eeuwig zal duren?" Mam glimlachte en ik verslikte me bijna in mijn eten. Wat?
"Oh mijn god, lieverd, gaat het?" Ze klopte op mijn rug terwijl ik hoestte.
"Mam, sinds wanneer ben je die grappen gaan geloven? Kun je er niet over praten terwijl ik aan het eten ben? Het scheelde niet veel of ik was gestikt," ik kon het niet laten om mijn ogen naar haar te vernauwen.
"Het is geen grap. Het is waar. Als je iemand op die dag vindt, zal hij je enige zijn. Ik hoop dat dit wonder jou overkomt," ze keek dromerig.
"Mam, alsjeblieft, wees rationeel. Valentijn is gewoon een gewone dag met een titel eraan vast," ik schudde mijn hoofd, pakte het glas sap en dronk het helemaal leeg.
"Rustig aan. Waarom heb je zo'n haast? Bovendien zeg ik dit omdat ik wil dat je ware liefde en geluk vindt. Liefde is echt magisch, lieverd," zei ze weer.
Deze keer rolde ik met mijn ogen. Fuck het magische. Ik heb het al ervaren en weet ook hoe magisch het kan zijn. Ik heb hier geen vertrouwen meer in. Maar gisteravond verloor ik mijn maagdelijkheid, wat dubbel zoveel drama aan mijn leven toevoegde. Als het zo doorgaat, denk ik echt niet dat ik het lang volhoud.
"Oké, laten we je dromerige woorden even aan de kant zetten. Kan ik nu in vrede mijn eten eten, mam?" Ik tuitte mijn lippen, "alsjeblieft?"
Mam zuchtte, "je bent te saai. Andere meisjes in jouw plaats zouden het romantisch vinden, maar kijk naar jou," ze schudde haar hoofd, "zelfs als ik het zeg, zul je me niet geloven. Goed, ik ga nu niets meer zeggen. Wanneer je deze gevoelens persoonlijk ervaart, zul je het zelf weten. En op dat moment zul je het geloven zonder dat ik een woord hoef te zeggen," ze keek zelfverzekerd toen ze die woorden zei. Ze nam de borden en liep naar de keuken.
Ik staarde fronsend naar haar rug. Vindt zij liefde mooi? Maar ik denk van niet, misschien zitten we niet op dezelfde golflengte wat dit betreft. Maar weer... Gisteravond...
Ik schudde mijn hoofd en stopte een grote hap macaroni en kaas in mijn mond. Wat denk ik weer? Liefde vinden op Valentijnsdag? Is dat een soort grap? Na het ervaren van liefdesverdriet ben ik klaar met dit liefde gedoe. Het is beter als ik er gewoon bij uit de buurt blijf. Liefde is giftig voor mijn gezondheid en ik hou teveel van mezelf om toe te geven aan die korte fantasie. Ik schudde opnieuw mijn hoofd en maakte mijn maaltijd af voordat ik het bord oppakte en naar de keuken liep.
Naar de hel met Liam de klootzak, naar de hel met liefde en naar de hel met alles.