Gevangen Door De Alpha

Hij grinnikte. "Zo responsief, schat? Je lichaam is zo gretig om me te hebben, hè? Toch bleef je me afwijzen terwijl je lichaam weet van wie het is, zo trouw."
Ik kan mijn lichaamsreactie niet beheersen. Ik ben gevangen met dit beest van een man.
God, help me alsjeblieft.
"Maak je geen zorgen, ik zal voor je zorgen, schoonheid," zei hij terwijl hij mijn hoofd kantelde en me hard kuste.
Na een gebroken hart door de campus hunk, verdronk Sandra zichzelf in ellende tot de avond van Valentijnsdag, toen ze een vreemdeling ontmoette en zichzelf aan hem verloor. Toen het effect van de alcohol wegebde, rende ze weg zonder om te kijken. Ze dacht dat het een eenmalige fling was, maar ze stond op het punt de grootste verrassing van haar leven te krijgen. Toen de vreemdeling opnieuw verscheen en haar midden op de dag ontvoerde, wist ze dat ze vastzat, maar de plek was buiten haar verbeelding. De man die ze dacht te kunnen vergeten na de verhitte passie, bleek niet zomaar iemand te zijn, maar de grote, slechte alfa van de weerwolvenclan? Wat zou ze doen als de alfa haar opeist?