Grote Boze Wolf

"Ik kan je opwinding ruiken, mijn lieve Harper." De man met wolvenogen kreunde en snoof aan haar. Zodra ze voelde hoe hij langzaam zijn hele lengte in haar werkte, dwong ze zichzelf om hard te slikken.
"Je zult wijder voor me moeten spreiden..."
Toen, plotseling, opende Harper haar ogen. Ze stikte in haar eigen adem en zweette hevig over haar hele lichaam.
Sinds ze bij de Carmichaels was gaan werken, had ze deze extreem vreemde dromen, en dit was er weer een van. Die dromen over de grote wolf en de man bleven bij haar terugkomen.
Weerwolven. Vampieren. Het bovennatuurlijke. Zulke dingen bestaan toch niet? Maar Alexander Carmichael is een levende, pratende en vrouwenverslindende Lycan royalty.
Moe en zat als overbelaste assistente van de assistent van de CEO, besluit de pragmatische, wilskrachtige, maar soms onhandige Harper Fritz om ontslag te nemen en dient haar opzegtermijn van twee weken in.
Maar alles gaat onmiddellijk vreselijk mis voor haar wanneer Alexander Carmichael, de zelfingenomen, hooghartige en onvoorstelbaar aantrekkelijke CEO, zijn geheugen verliest en denkt dat hij mens is. Erger nog, hij gelooft dat hij verloofd is met Harper, de enige vrouw in zijn bestaan die elke vezel van zijn wezen haat.
Dus wat zou er mogelijk mis kunnen gaan?