Read with BonusRead with Bonus

112. Rot op!

We reden in stilte de hele weg terug naar huis, terwijl ik haar blik voortdurend op mij voelde rusten, zonder dat ze het duidelijk liet merken.

Ik deed geen moeite om naar haar te kijken of haar te vragen wat er in haar hoofd omging. Want ik wist het al.

Ze was bezorgd. En nieuwsgierig als de pest....