Bloednalatenschap

"De demon is terug..."
Ik sta bij mijn kluisje. "De puberteit moet hem als een vrachtwagen hebben geraakt. Wanneer is hij zo verdomd knap geworden?"
Zijn sterke en grote handen grepen stevig om mijn polsen terwijl hij ze met kracht tegen de deur op schouderhoogte drukte, waardoor mijn botten zo verdomd veel pijn deden dat ik dacht dat ze zouden breken als hij nog iets meer druk zou uitoefenen.
Ondanks de misselijkmakende pijn weigerde ik een traan te laten, en keek hem uitdagend recht in zijn glinsterende smaragden ogen aan.
"Ik ben niet bang voor jou," spuugde ik tussen opeengeklemde tanden door, terwijl ik die duivelse grijns aan zijn natuurlijk roze lippen zag trekken.
"En nu?"
Hij fluisterde kwaadaardig, terwijl ik voelde hoe mijn hele lichaam zich vulde met pure angst en afschuw toen ik zijn ogen zag veranderen van hun smaragdgroene kleur naar een onnatuurlijk gloeiend goud, hongerig naar mij kijkend.
Zijn hand drukte snel tegen mijn mond, abrupt die schreeuw dempend die op het punt stond uit te barsten.
"Het kan me niet schelen wat je denkt, je bent van mij!"
"Wat de..."
Carrie DeLuca, een niet zo normale tiener met veel gedragsproblemen en een serieus verknipt leven, ontmoet de grootste problemen van haar leven: een weerwolf met veel woedeproblemen en een duidelijke obsessie voor haar...
Wat kan ze doen? Zo ver mogelijk van hem wegrennen of blijven en proberen hem van zich af te vechten?