Hoofdstuk 6
Cassie/Eva
De volgende ochtend begon het zonlicht de kamer binnen te dringen en Cassie kwam langzaam tot leven. Terwijl haar bewustzijn steeds alerter werd, drong de geur van citroengras en regen haar neus binnen.
Ze opende haar ogen en besefte dat ze, op een gegeven moment terwijl Braden uitlegde waarom ze in wolven konden veranderen, in slaap was gevallen met haar hoofd op zijn schoot als kussen.
Ze tilde haar hoofd langzaam op en keek achter zich. Hij had een paar kussens achter zich gestapeld en lag nu met de bovenkant van zijn torso over hen heen. Zijn hoofd hing in een ongemakkelijke hoek tegen het hoofdeinde.
Cassie stond op en keek naar zijn slapende gezicht.
"Hij is erg knap," vulde Eva de stilte in haar hoofd aan.
"Mmmm," was alles wat Cassie kon zeggen. Ze liep zo stil mogelijk naar de badkamer. "Laten we een stukje rennen voordat de wereld ontwaakt."
De waarheid was dat ze even weg wilde van Braden om alleen met Eva te zijn. Cassie kleedde zich uit, trok een losse jurk aan en liep snel naar buiten. Het weer was fris en de grond was nat. "Ik loop even naar de bomen en dan is het jouw beurt," informeerde Cassie Eva.
Zodra ze de beschutting van het bos bereikten, keken, luisterden en roken ze naar mensen in de buurt. Toen de kust veilig was, verstopte Cassie zich achter een boom en kleedde zich uit.
Eva verspilde geen tijd om zichzelf vrij te maken. Ze begon in een langzaam tempo om haar spieren te strekken, maar al snel rende ze zo snel als ze kon over de modderige ondergrond. Het voelde goed om alle energie los te laten, de wind tegen haar grijze vacht te voelen. Het beste van alles was om één te zijn met de natuur zoals het bedoeld was.
"Ik neem aan dat je wilt praten over onze volgende stap?" begon Eva het gesprek.
"Er valt niets te bespreken," reageerde Cassie snel. "Jij hebt al die jaren je deel van de afspraak nagekomen zonder klachten, en nu is het mijn beurt om de tol te betalen. Natuurlijk ben ik, zoals je waarschijnlijk weet, nerveus om mijn leven om te gooien voor een vreemde."
Ja, dat wist ze. Ze was ervan overtuigd dat er niets was om zich zorgen over te maken en ze moest Cassie daarvan overtuigen. Eva vertraagde en begon in een rustig tempo door het bos te lopen om van de omgeving te genieten. "Hij is onze partner, Cassie. Hij is niet zomaar een vreemde."
"Wat is er eigenlijk met partners? Hoe weten we zeker dat we met de juiste partner zijn? Er moet toch ruimte voor fouten zijn voor de Maangodin?"
"Er zijn geen fouten," verdedigde Eva snel. "De Maangodin maakt geen vergissingen. Bovendien, nadat jullie beiden in slaap waren gevallen, communiceerden zijn wolf, Andrei, en ik met elkaar," kondigde Eva aan. Ze was opgetogen en wist dat ze dat niet voor Cassie kon verbergen in deze staat. "Braden is de Alpha van hun roedel, en hij is zeer eervol en wordt gerespecteerd door lokale roedels, niet alleen de hunne."
"Ik moet toegeven, het is geen nadeel dat hij aangenaam is om naar te kijken," onderbrak Cassie. "Maar we kennen hem niet. Herinner me eraan wat de Alpha ook alweer doet?"
"Eigenlijk is het niet helemaal waar dat we elkaar niet kennen." Een mannelijke stem sneed door hun mentale gesprek.
"Wat is dat nou weer?!" vroeg Cassie, duidelijk geschrokken. "Is er een derde persoonlijkheid die ons lichaam bewoont?"
De mannelijke stem en Eva lachten allebei.
"Het zijn zij. Andrei en Braden," legde Eva uit terwijl ze keek naar een grote, prachtige zwarte wolf die naar hen toe was gelopen. Hoewel het fysieke uiterlijk veranderde, bleven de ogen hetzelfde. "De partnerband. We hebben elkaar ontmoet, dus het is geactiveerd."
Cassie zuchtte op een geïrriteerde manier. "Je vormt zinnen en hoewel ik het gevoel heb dat ze logisch zouden moeten zijn, zijn ze dat niet."
"Denk aan het als een vierweg-videogesprek," legde Andrei uit. "Twee huizen, twee videogesprekken in elk huis, één verbinding."
Braden nam het over. "Omdat de band nog nieuw is, kunnen we alleen met jullie communiceren als we in de buurt zijn. Zodra de band is voltooid en ik je markeer, zal onze verbinding geen grenzen meer hebben."
"Markeren?" vroeg Cassie.
"Ehm... laten we even terugspoelen," onderbrak Eva snel, ze wist dat Cassie nog niet klaar was voor dat gesprek. "Vertel ons over de geschiedenis van partners."