




Proloog
"Wij hebben een zuiverbloedige Luna nodig, niet een menselijke vrouw die de Luna-plaats inneemt," probeerden de ouderlingen van de Bloodstone Pack hun Alpha, Thaddeus Lykos, te overtuigen. "De Maangodin heeft je eindelijk een tweede kans gegeven. Verspil haar genade en wijsheid niet aan een beslissing die door je roekeloze zaad is gemaakt."
Thaddeus’ lippen spanden zich aan van woede. "Ik verzeker je, het was niet mijn zaad dat deze beslissing maakte."
"Bah," wuifde Corinthos, de ouderling, zijn hand afwijzend. "Mensen zijn sluw en hebzuchtig."
Een andere ouderling viel hem bij: "Ze zijn niet te vertrouwen!" riep hij uit terwijl hij met een vinger naar Thaddeus wees.
"Vooral de vrouwen," voegde een vrouwelijke ouderling genaamd Annalisa eraan toe.
"Diana is niet zo," verdedigde Thaddeus. "Ik ken haar al jaren en het was niet zij die mij achterna zat, maar ik die haar onophoudelijk achterna zat."
"Pff!" hervatte de vrouwelijke ouderling. "Geloof me, zelfs een blinde vrouw kan rijkdom en prestige ruiken, met of zonder de reukzin van een wolf! Ze deed alsof ze moeilijk te krijgen was, en ze heeft je bespeeld!"
"En nu draagt ze dat halfbloed wezen in haar schoot. Moeten we buigen voor de kleine afwijking als het geboren wordt?" spuugde Corinthos uit, zijn woorden doordrenkt van walging.
Thaddeus gromde. "Noem mijn kind geen afwijking of je zult de gevolgen ondervinden."
"Genoeg!" Thaddeus’ Beta, die tot nu toe stil was geweest, liet zijn stem horen. "Thaddeus, je moet onze terughoudendheid begrijpen, probeer het vanuit ons perspectief te zien—"
"Als mijn Beta verwacht ik van jou, van alle mensen, dat je het vanuit mijn perspectief ziet, Aeric," onderbrak Thaddeus.
De twee leiders staarden elkaar koud aan. De manier waarop ze visuele dolken naar elkaar wierpen, zou een buitenstaander nooit doen vermoeden dat ze ooit zo close als broers waren geweest.
"En wat van Elsbeth?" onderbrak de vrouwelijke ouderling de spanning tussen de twee mannen. "Mijn dochter zegt dat je haar partner bent. Je kunt de partnerband met haar niet zomaar verbreken. Ze is zo jong en kwetsbaar. Het zal haar einde zijn."
"Ze is niet mijn partner!" gromde Thaddeus. "Ik voelde de partnerband niet tot leven komen zoals ik dat deed met mijn Celeste!"
Celeste was Thaddeus’ eerste partner geweest. Hij voelde de band op de ochtend van zijn achttiende verjaardag en aangezien zij lid van de pack was, werd ze zonder vragen geaccepteerd. Helaas was hun verbintenis niet voorbestemd om lang te duren, aangezien ze tijdens een traumatische bevalling stierf en hun tweelingpups met haar naar de hemel nam.
"Weet die Diana überhaupt wie je bent?" vroeg Corinthos.
"Of wat je bent?" voegde Annalisa met een geamuseerde blik toe. "Elsbeth is klaar om nu je Luna te worden."
"Ik sta hier niet terecht!" Thaddeus’ stem galmde door de hal. "Ik ben de Alpha en ik doe wat ik denk dat het beste is voor deze pack en de compassie en liefde voor de wereld die Diana in haar hart heeft, is precies wat deze pack nodig heeft—zoals jullie allemaal vandaag duidelijk hebben aangetoond." Thaddeus stopte en haalde diep adem. "Ze zal hier zijn voor de nieuwe maan."
Hij draaide zich om om weg te lopen, niet wetend dat hij nooit de deur zou bereiken.