Hoofdstuk 5
Zodra onze huid elkaar raakt, voelt het alsof ik in vlammen opga. Ik heb fysieke aanraking nodig op elke centimeter van mijn lichaam. Hij moet het ook gevoeld hebben, want hij duwt me tegen de muur en drukt zijn mond op de mijne. Ik voel zijn handen over mijn naakte lichaam gaan terwijl hij mijn mond verkent.
Hoe kan het dat ik deze behoefte zo diep voel dat alleen hij het kan vervullen, terwijl ik hem net heb ontmoet? Het kan me niet schelen, ik wil aan niets anders denken dan aan de extase die hij me bezorgt. Normaal gebruik ik mijn kracht niet in menselijke vorm, maar deze keer ben ik overweldigd door de behoefte om zijn huid tegen de mijne te voelen en ik scheur zijn shirt, zodat zijn blote borst zichtbaar wordt.
Ik voel zijn gespierde lichaam onder mijn handen. God, hij is echt van iets sterks gemaakt. Zijn lichaam is steviger dan dat van welke man ik ooit ben tegengekomen. Terwijl hij tegen me aandrukt, voel ik hem verstijven tussen zijn benen. Ik voel mezelf vochtig worden en ik wil hem in me. Hij is de enige die deze behoefte kan stillen.
Ik wil die hitte en wrijving voelen. Hij beweegt zijn mond naar mijn nek en ik hijg inmiddels. Ik begin iets scherps tegen mijn keel te voelen en ik wil dat hij me meer geeft. Ik weet niet wat hij doet, maar God, het voelt goed. Tussen de kreunen en het hijgen door zeg ik: "Alsjeblieft, alsjeblieft, kom in me, God, alsjeblieft, neuk me."
Hoe kan ik zo in beslag genomen worden door deze man die ik niet ken? Maar, op mijn verzoek om hem in me te hebben, trekt hij zijn jeans een beetje naar beneden en ik weet dat hij me de bevrijding gaat geven die ik nodig heb. Hij staat op het punt me binnen te dringen en BAM. "Wat denken jullie dat jullie aan het doen zijn? Jullie moeten nu vertrekken." De man die tegen me aan staat stopt met wat hij doet. Zonder me los te laten, kijkt hij naar de kalende oude man en gromt.
Heeft hij net gegromd? Heb ik dat goed gehoord? "Als jullie je niet aankleden en deze badkamer verlaten, bel ik de campusbeveiliging en ook de politie." De sexy god kijkt terug naar mij. "Prima." Er volgt een lange stilte waarin niemand beweegt. "Zou u het erg vinden om buiten te wachten zodat de dame zich kan aankleden," zegt hij geïrriteerd. De oude man vertrekt en ik hoor hem mompelen. "Mij vertellen dat ik moet vertrekken vanwege haar bescheidenheid, terwijl jullie in een openbare badkamer bezig zijn... verdomde kinderen."
De gebeeldhouwde man, van wie ik veel lijk te weten na één blik, kijkt naar me. "We moeten ons aankleden, er is veel te bespreken." Hij duwt zichzelf van me af en kust me op mijn hoofd. Zodra hij van me weg is, voel ik me koud. Hoe kan iemand die ik net heb ontmoet me zo laten ontbranden op een manier die ik niet eens voor mogelijk hield?
Hij gooit zijn jas naar me toe. Ik was niet aan het opletten en hij raakt me in het gezicht voordat hij op de grond valt. "Sorry, maar je moet beter opletten," zegt hij tegen me. Ik raap de jas op en kijk rond in de badkamer terwijl ik hem aantrek. Mijn kleren zijn gescheurd door mijn transformatie van eerder. Zijn shirt ligt ook op de vloer. Het zijn slechts flarden stof en ik kan niet geloven wat ik met dat shirt heb gedaan.
Ik rits de jas dicht en hij lijkt meer op een jurk bij mij. Dat is logisch, hij is een reus onder de mannen. Hij pakt mijn hand zodra hij ziet dat ik er enigszins fatsoenlijk uitzie en trekt me de badkamer uit. Het is gênant, ik voel mijn gezicht rood worden. Ik weet hoe dit eruitziet. Deze knappe, halfnaakte man die me uit de badkamer sleept. Mijn haar zit in de war en het is waarschijnlijk voor iedereen duidelijk wat we aan het doen waren. Hoewel ze niet weten dat ik de daad niet heb kunnen voltooien.
De oude kalende man, die ik alleen maar kan aannemen een professor of personeelslid van de universiteit is, begint ons uit te foeteren, maar ik luister niet en word weggetrokken terwijl de oude man nog steeds praat. Ik word meegesleurd door deze vreemdeling. Nou ja, ik weet niet of hij dat is. Ik heb veel van zijn leven gezien, dus is hij een vreemdeling? Hij moet wel, ik weet nog steeds zijn naam niet.
Ik stop en ruk mijn hand uit de zijne. Hij stopt en kijkt me aan. "Wat doe je, we gaan ergens heen en we moeten niet vertragen." Waar heeft hij het over? Ik ga nergens heen met iemand wiens naam ik niet eens ken. "Uhm, ik weet niet waarom je dat denkt. Ik woon hier. Ik weet niet wat daar net gebeurde, maar ik ga niet mee met een vreemdeling wiens naam ik niet eens ken."
Hij kijkt me aan en ik zie de hoeken van zijn mond omhoog krullen en dan barst hij in een donderend gelach uit. Het is zo luid dat een paar omstanders zelfs stoppen en staren. "Wat is er zo grappig?" Hij lacht nog steeds, maar neemt een moment om zichzelf te herpakken, nog steeds in een goede stemming glimlachend zegt hij: "Je noemt mij een vreemdeling. We hebben ons verbonden en we waren bijna bezig elkaar te markeren en nu ben ik een vreemdeling?" Ik kijk hem alleen maar vragend aan.
Ik heb geen idee waar hij het over heeft, behalve het bijna-seks-gedeelte. "Kijk, ik zal dingen uitleggen als we zijn waar we heen gaan, kom nu mee." Hij probeert me weer vast te pakken en ik duw zijn hand weg. "Nee, ik ga nergens met jou heen. Je hebt me nog steeds je naam niet verteld en ik ga niet zomaar ergens heen zonder wat verdomde antwoorden."
Normaal gebruik ik dit soort taal niet, maar ik ben verward en gefrustreerd. Tussen de rare woede van mijn beest, het uitwisselen van herinneringen en uiteindelijk opgewonden raken met deze sexy vreemdeling. Ik wil antwoorden en ik wil ze nu. De man kijkt me aan en zegt dan: "Ik ben Hayden."