De Vloek van de Maan

Zodra hun huid elkaar raakte, voelde Ember alsof ze zou ontploffen. Hij moest het ook gevoeld hebben, want hij duwde haar tegen de muur en sloeg haar rug ertegenaan. Hij drukte zijn mond op de hare. Ze voelde zijn handen over haar lichaam dwalen terwijl hij haar mond verkende.
"Ik ben Hayden," zei de man.
Sinds het ongeluk op haar zestiende verjaardag, dacht ze dat ze vervloekt was. Ze was gedwongen een leven alleen te leiden met haar beest - totdat ze Hayden ontmoette. Haar alfa, haar partner. Misschien was het geen vloek, maar een zegen.