Draden van het Lot

Ik ben een gewone ober, maar ik kan het lot van mensen zien, inclusief dat van Shifters.
Zoals alle kinderen werd ik getest op magie toen ik nog maar een paar dagen oud was. Omdat mijn specifieke bloedlijn onbekend is en mijn magie onidentificeerbaar, werd ik gemarkeerd met een delicaat kronkelend patroon rond mijn rechterbovenarm.
Ik heb wel degelijk magie, zoals de tests aantoonden, maar het komt nooit overeen met een bekende magische soort.
Ik kan geen vuur spuwen zoals een draken-Shifter, of mensen vervloeken die me irriteren zoals Heksen. Ik kan geen drankjes maken zoals een Alchemist of mensen verleiden zoals een Succubus. Nu wil ik niet ondankbaar zijn voor de kracht die ik wel heb, het is interessant en zo, maar het heeft gewoon niet veel impact en meestal is het gewoon behoorlijk nutteloos. Mijn speciale magische vaardigheid is het vermogen om draden van het lot te zien.
Het meeste van het leven is al vervelend genoeg voor mij, en wat me nooit is opgevallen, is dat mijn partner een onbeschofte, pompeuze lastpak is. Hij is een Alpha en de tweelingbroer van mijn vriend.
"Wat ben je aan het doen? Dit is mijn huis, je kunt niet zomaar binnenkomen!" Ik probeer mijn stem stevig te houden, maar wanneer hij zich omdraait en me aankijkt met zijn gouden ogen, krimp ik ineen. De blik die hij me geeft is hooghartig en automatisch laat ik mijn ogen naar de grond zakken, zoals ik gewend ben. Dan dwing ik mezelf om weer omhoog te kijken. Hij merkt niet dat ik opkijk omdat hij al van me is weggekeken. Hij is onbeleefd, ik weiger te laten zien dat hij me bang maakt, ook al doet hij dat zeker. Hij kijkt rond en nadat hij beseft dat de enige plek om te zitten het kleine tafeltje met zijn twee stoelen is, wijst hij ernaar.
"Zitten," beveelt hij. Ik werp hem een boze blik toe. Wie is hij om me zo rond te commanderen? Hoe kan iemand zo irritant mogelijk mijn zielsverwant zijn? Misschien slaap ik nog steeds. Ik knijp in mijn arm en mijn ogen worden een beetje waterig van de pijn.