De Vuurtemmer

"Probeer dat nog eens, ik daag je uit," zei hij met een koude, gevaarlijke, dreigende toon die me naar hem deed kijken, klaar om hem uit te dagen.
Omdat ik ben wie ik ben, kon ik het niet laten en deed precies dat.
"Of wat?"
"Verlies die houding, prinses, anders kom je misschien in serieuze problemen," fluisterde hij terwijl zijn adem mijn lippen streelde, wat tintelingen door mijn hele lichaam stuurde.
"Jij kunt me niet vertellen wat ik moet doen. Jij bent geen Alpha van mij en ik zal me nooit aan jou onderwerpen, vooral niet aan iemand die me gevangen houdt als een laag bij de grondse dienaar," spuugde ik de woorden in zijn gezicht, zonder me iets aan te trekken van wat hij zou denken of doen.
Ik was woedend en had er genoeg van dat hij, als mijn partner, me zo slecht behandelde.
Een grijns verscheen op zijn lippen en hij duwde zijn lichaam tussen mijn benen, waardoor ik schrok van de snelle actie.
"Is dat zo, kleintje? Je zult je niet aan mij onderwerpen? Dat zullen we nog wel eens zien."