Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 22

-Vera-

Ik zak in elkaar op de vloer terwijl de chirurg zijn aandacht op mij richt, mijn benen geven het op. Mijn hart bonst zo hard dat het lijkt alsof het uit mijn borstkas zal springen. Dit kan niet echt zijn. De enige vader die ik ooit heb gekend, kan niet weg zijn. Ik kruip dichter naar de tafel...