บทที่ 448

ดวงตาของหลิวเสี่ยวเสวียมีประกายเย้ายวนใจ ราวกับว่าได้ดึงดูดวิญญาณของหลินฮ่าวไปจริงๆ

"ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไร" หลินฮ่าวแรกๆ คิดว่าตัวเองได้ยินผิด แต่เมื่อยืนยันได้ว่านี่คือคำพูดของหลิวเสี่ยวเสวีย เขาก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว จนแม้แต่ส่วนล่างก็พลอยสั่นไหวไปด้วย

แต่สิ่งที่ทำให้หลินฮ่าวผิดหวังคือ หลิวเสี่...