Rijden met Wolven

Download <Rijden met Wolven> for free!

DOWNLOAD

5, we zullen haar terug hebben

Nash

Ik keek naar Tite. Had ze net vrijwillig aangeboden om met Bones en mij mee terug te gaan? Waarom in hemelsnaam had ze zoiets doms gedaan? Toen besefte ik dat ze eigenlijk niet wist waar ze aan begon. Ze was er niet bij geweest toen we de problemen van onze club hadden uitgelegd. Om de een of andere reden wilde ze niet dat Ulf met ons meeging en had ze aangeboden zijn plaats in te nemen zonder de achtergrond te kennen. Ik wilde iets zeggen, ik wilde haar vertellen dat het absoluut niet kon. Maar ik was hier een gast, het was niet mijn plaats. Net zoals het niet mijn plaats was om haar op mijn schoot te trekken zodat ik beter de kersenparfum kon ruiken die ze droeg en waar ik van stond te watertanden.

"Tite," zei Ulf.

"Nee, broer. Voor een keer moet je naar me luisteren. Jij bent hier nodig. Ik niet. Ik ga wel," drong Tite aan. Broer? Als Ulf haar broer was, betekende dat... Ik voelde mijn binnenste koud worden. Verdomme, dat had slecht kunnen aflopen. Plotseling was ik blij dat Tite me had afgewezen. Ik had geen zin om de rotzooi van het neuken van de dochter van de Prez op te ruimen.

"Tite, dit is niet iets waar je zomaar over kunt beslissen," zei haar vader. Ze draaide zich om naar hem.

"Ik geef alleen de beste oplossing aan, Alpha. Ik laat het beslissen aan jou over," zei ze en liep weg. Ik had de kleine huivering gezien die Jacob maakte toen ze hem Alpha noemde. We volgden haar allemaal met onze blik terwijl Tite terug naar de bar liep en verderging met waar ze mee bezig was. Ons allemaal negerend. Verdomme, als ik het niet bloedheet vond. Die vrouw had een temperament dat ik graag zou willen verkennen. Ik duwde de gedachte uit mijn hoofd. Rustig aan, dacht ik. Ik probeerde ook mijn plotselinge trek in kersentaart te negeren. Mijn conclusie was dat ik gek aan het worden was.

"Misschien is het niet zo'n slecht idee," zei Ulf. We richtten allemaal onze aandacht op hem.

"Dat meen je niet serieus," zei Jacob.

"Ze is geen kind meer," merkte Johan, hun vice prez, of Beta of wat dan ook, op.

"Ze is nog steeds jong," zei Jacob.

"Je liet mij invallen doen toen ik jonger was dan zij," vertelde Ulf zijn vader.

"Het is niet hetzelfde," hield Jacob vol.

"Ik heb haar enkele van onze runners zien neerhalen," zei Gunnar. Op dit punt reageerde Jacob met een grom.

"Zal iemand erop wijzen dat ze een vrouw is?" vroeg Bones. Aan de manier waarop de rest van de mannen hem aankeek, wist ik dat we een grens hadden overschreden. Verdomme geweldig.

"Waarom zou dat uitmaken?" vroeg Ulf. Zijn stem was ijzig geworden.

"Geen belediging, maar de club thuis zal een lid verwachten. Ik begrijp dat ze je dochter is, Alpha. Toch is ze geen oude dame, ze is geen sweet butt, dus er zal enige verwarring zijn," probeerde Bones uit te leggen.

"Herinner me alsjeblieft aan wat de tweede paragraaf van de statuten zegt," vroeg Jacob aan Bones. Als het iemand anders dan Bones was geweest, zou ik me zorgen hebben gemaakt. Maar de oude man kende die statuten als water.

"Alle personen die bijdragen aan de club kunnen om lidmaatschap vragen en dit krijgen, ongeacht geslacht, ras of seksuele geaardheid," zei Bones. Jacob hummde.

"Wat in deze sectie geeft je de indruk dat een vrouw geen lid kan zijn?" vroeg Jacob.

"Ehm. Nou, ik denk dat we daar gewoon nog niet aan toe zijn gekomen," zei Bones.

"Als je die paragraaf negeert, zijn er dan nog andere die je negeert? Ben je teruggevallen in oude gewoonten, mijn vriend?" vroeg Jacob. Alle vriendelijkheid was verdwenen. Hij keek bijna roofzuchtig terwijl hij Bones aankeek.

"Nee, Alpha. Ik zweer het je, we zijn niet bezig met illegale shit!" riep Bones uit. Zo was het allemaal begonnen. Vroeger was de club betrokken bij illegale zaken. Ze waren te diep gegaan en raakten verstrikt in de kartels. Hun enige manier om te overleven was hulp zoeken bij andere clubs. Niemand wilde hen steunen, totdat de oude president en Bones Jacob vonden. Hij stemde ermee in hen te helpen, zolang ze een subafdeling van zijn club werden. Dat betekende geen illegale zaken meer, een nieuwe naam en nieuwe statuten. Ze hadden ja gezegd en sindsdien was de club gestopt met de illegale dingen. We zaten niet precies op het rechte pad. Maar geen drugs, geen mensenhandel, geen overvallen, geen ontvoeringen en geen chantage.

"Weet je het zeker? Het zou de problemen die je hebt verklaren," vroeg Jacob.

"Ik weet het zeker. We zijn eerlijk geweest sinds we onze nieuwe patch hebben aangenomen. Natuurlijk was er wat gezeur over het langzamer binnenkomen van geld. Maar zodra iedereen de rust zag en hoe het ons in staat stelde om ons te vestigen en te groeien, waren er geen klachten meer," zei Bones.

"Wat hij zegt is waar. Ik ben zeven jaar geleden lid geworden en ik heb nooit iets gezien dat erop wijst dat de club weer zulke dingen zou doen," zei ik tegen hen. Jacob hummde opnieuw en leunde achterover in zijn stoel.

"Denk je dat ze het kan?" vroeg hij aan zijn zoon. Ulf snoof.

"Heb je haar ontmoet? Ze zou verdomme de woestijn twee mijl naar rechts kunnen verplaatsen alleen met haar koppigheid," zei Ulf, terwijl hij naar zijn zus keek.

"En als ze gewond raakt?" zei Jacob. Hij had de vraag aan niemand in het bijzonder gesteld.

"We zullen haar rug hebben," zei ik zonder na te denken. Verdomme, ik moest mijn mond houden en mijn aandacht van Tite afhouden. Of haar familie van zeer grote, zeer fitte mannen zou me waarschijnlijk achtervolgen en in elkaar slaan. Ik had geen illusies over het kunnen verslaan van hen allemaal.

"Laat me met haar praten. Gewoon kijken waar haar hoofd is," stelde Ulf voor.

"Prima. Je hebt altijd met haar kunnen praten," stemde hun vader in. Ik zag de blik die Ulf zijn vader gaf. Er speelde iets in de familie. Maar Ulf knikte en stond op. Terwijl hij naar zijn zus liep, vloog de deur naar de keuken open en een horde mensen, mannen en vrouwen, kwam naar buiten lopen.

"Blijf veilig," riep Tite vanachter de bar.

"We zullen, Tite. Zorg ervoor dat we wat koud bier hebben als we terugkomen," riep iemand terug.

"Ray, het zal vroeg in de ochtend zijn. Ik zal ervoor zorgen dat er wat lekkere warme melk voor je klaarstaat," antwoordde Tite en de groep die naar buiten ging lachte.

"Fuck jou, snotaap!" schreeuwde Ray en Tite lachte. Net toen de horde mensen allemaal weg waren, werd de deur naar buiten open geduwd en kwam een nieuwe horde mensen naar binnen. Dit ging gepaard met het openen van de deur bij de bar en mensen kwamen ook op die manier binnen.

"Wisseling van de wacht bij onze grenspatrouille," vertelde Gunnar me. "De mensen die de hele dag hebben gepatrouilleerd krijgen wat eten en bier. Voor een uur of zo zullen de families erbij komen. Dan worden de kinderen naar huis gebracht en begint de volwassen tijd," legde hij uit terwijl ik kinderen zag binnenstromen en hun ouders opzoeken. Het leek wel een familierestaurant. Mensen brachten kommen chili naar buiten, de bar was druk en het geluidsniveau was flink gestegen. Twee vrouwen voegden zich bij onze tafel. Gunnar schoof op zodat een van hen tussen hem en Johan kon zitten. Johan glimlachte en kuste haar. Blijkbaar zijn oude dame.

"Waar is Amber?" vroeg Jacob.

"Ze ging meepraten met Ulf en Tite," zei Johan's oude dame. Jacob knikte.

"Iemand zou Gus achter de bar moeten helpen, het gesprek kan wel even duren," zei de andere vrouw. "En jij niet, schatje. Je zult meer bier drinken dan je zult schenken," voegde ze eraan toe tegen Gunnar voordat hij zelfs maar de kans had om zich aan te bieden. Iedereen aan tafel lachte.

Previous Chapter
Next Chapter