Rozdział trzydziesty siódmy

Brooklyn

Zimno to pierwsze, co pamiętam. Nie noc. Nie ucieczkę. Nie tłuczenie szkła ani ukłucia drzazg czy to, jak śnieg czuł się jak noże na moich stopach. Tylko zimno. Jakby przeniknęło mi do kości i zamarzło od środka.

Zwinięta jestem w środku pustego, przewróconego drzewa. Nie dużego, tylko tak...