Hoofdstuk 3

Judy’s POV

“Houd je mond!” Hijgde ze. “Meen je dat echt?? Ben je naar Gavin Landry’s VIP-suite geweest? De Gavin Landry?!”

Ik wilde haar bijna omverduwen; ze was zo luidruchtig!

“Houd je stem laag!” snauwde ik, terwijl ik probeerde haar mond met mijn handen te bedekken, maar ze was te snel en ontweek me.

“Hoe kan ik nou stil zijn als mijn beste vriendin gisteravond naar Gavin Landry’s hotelkamer is geweest en me dat nu pas vertelt!” riep ze uit.

Nan was serveerster in het hotelrestaurant waar het verlovingsfeest gisteravond plaatsvond. Het hotel, genaamd Carter Resorts, lag in het mensengebied en was eigendom van Patrick Carter, de Delta van de Silver Crescent roedel. Wat toevallig de roedel van Gavin Landry was.

Ik was niet verrast om Gavin daar gisteravond te zien, vooral omdat zijn dochter de aanstaande bruid was. Ik was nog minder verrast om te zien dat hij een VIP-suite had in het hotel.

Ik zuchtte.

“Het ging allemaal zo snel, en ik had iets te veel gedronken,” gaf ik toe. “Ik was het bijna vergeten toen ik thuiskwam omdat er andere dingen gebeurden.”

Ik sloeg mijn armen om mijn lichaam en keek naar haar bezorgde ogen.

“Wat is er nog meer gebeurd?” vroeg ze, haar stem zakte tot een fluistering.

Ik haalde diep adem en vertelde Nan alles wat er was gebeurd, tot het moment dat Ethan naar me toe kwam en me vroeg zijn minnares te worden in ruil voor het afbetalen van de schuld van mijn vader. Tegen de tijd dat ik klaar was met praten, was Nan’s mond opengevallen.

“Wat een brutaliteit van die klootzak!” siste ze. “Hoe durft hij! Hij heeft je afgewezen en nu wil hij dat je zijn hoertje wordt?! Hij heeft echt geen schaamte.”

“Ik weet niet wat ik moet doen, Nan,” fluisterde ik. “Er is geen manier waarop ik 5 miljoen dollar kan vinden om de schuld van mijn vader af te betalen.”

We vielen allebei stil terwijl onze gedachten ons opslokten en toen lichtte haar gezicht op. Ik kende die blik maar al te goed en werd nerveus toen een glimlach zich over haar gezicht verspreidde. Ik wist meteen dat ze een idee had, en ik wist ook dat ik het niet leuk zou vinden.

“Je zei dat hij je zijn shirt gaf om te dragen?” vroeg ze.

Ik knikte.

Ze hapte naar adem en greep mijn arm.

“Is het niet overduidelijk, Judy? Gavin is in je geïnteresseerd. Dat is de enige reden waarom hij je zijn shirt zou geven. Hij wilde zijn geur op jou! Hij is erg kieskeurig. In al mijn tijd als serveerster ben jij de eerste vrouw die hij ooit iets heeft aangeboden.”

Ik staarde haar aan. Ze was officieel gek geworden.

“Gavin is niet in mij geïnteresseerd,” zei ik, terwijl ik mijn hoofd schudde. “Hij gaf me zijn shirt omdat het mijne gescheurd was. Er zat niets achter.”

"Waarom zou het hem überhaupt iets kunnen schelen?" vroeg Nan terwijl ze haar armen over haar borst vouwde. "Hij is Gavin Landry en hij hoeft zich nergens druk om te maken. Bovendien zei je dat hij je hartstochtelijk kuste. Je was klaar om helemaal met hem mee te gaan, wat enorm is, omdat je van plan was om te wachten tot na je huwelijk. Er moest gisteravond wel een soort van connectie zijn geweest."

Ik keek naar mijn handen.

"Of misschien had ik gewoon pijn en wilde ik Ethan terugpakken," mompelde ik. "En ik had ook iets te veel gedronken."

"Dronken daden zijn nuchtere gedachten of zoiets," zei ze, terwijl ze mijn woorden wegwuifde. Toen grijnsde ze. "Je zou dit in je voordeel kunnen gebruiken. Heb je die lingerie nog die je voor je huwelijksnacht hebt gekocht? Je zou Gavin een bezoekje moeten brengen en hem een aanbod doen dat hij niet kan weigeren."

---

Ik wist dat het een slecht idee was op het moment dat ze de woorden uitsprak, maar haar woorden bleven de rest van de dag en nacht door mijn hoofd spelen. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, had ik mijn besluit genomen.

Ik ging naar mijn kast en pakte mijn rode lingerie. Ik had het maar één keer geprobeerd en ik voelde me een beetje onzeker toen ik het droeg, maar ik wist dat op de nacht van mijn huwelijk, wanneer ik me eindelijk volledig aan Ethan zou geven, het niet zou uitmaken wat ik droeg. Mijn hart deed pijn bij de gedachte, en ik duwde het snel uit mijn hoofd voordat ik weer begon te huilen.

Ik kleedde me in de lingerie en pakte een lange trenchcoat, die ik om mijn lichaam wikkelde. Ik liet mijn haar los en deed wat make-up op om mijn gelaatstrekken te accentueren.

De afgelopen dag of zo had mijn moeder ofwel aan de telefoon gezeten met advocaten, mijn vader in de gevangenis bezocht, of in haar kamer gezeten. Ik had haar nauwelijks gezien of gesproken sinds ik haar vertelde dat Ethan ons niet zou helpen. Ik haatte het om te weten dat ik haar teleurstelde, maar hopelijk zou dit al onze problemen oplossen.

Het was geen geheim waar het kantoor van Gavin was; iedereen kende de beroemde Gavin Landry Corporation. Toen ik door de voordeur liep, was de receptioniste aan het typen op haar computer.

Ze schonk me nauwelijks een blik toen ik naar de balie liep.

"Goedemorgen, ik ben hier om Gavin Landry te zien," zei ik zo beleefd mogelijk.

De receptioniste keek naar me op en knipperde een paar keer, duidelijk niet onder de indruk.

"Heb je een afspraak?"

"Uh, nee, maar—"

"Kijk, ik heb hier geen tijd voor. Ontelbare vrouwen komen hier binnen en vragen om Gavin te spreken en ik ga je vertellen wat ik hen ook vertel. Meneer Landry is ongelooflijk druk en hij heeft geen tijd of geduld om met nog een fanmeisje om te gaan," zei ze bitter.

"En wat geeft jou het recht om degenen die mij komen opzoeken weg te sturen?" bulderde een diepe stem.