4. Satan in vermomming!
Emara Stone
Wat doet hij hier in vredesnaam?
Ik stop met ademen terwijl ik Dakota in zijn strakke zwarte pak het podium op zie lopen, als een kwaadaardige heer bezeten door succes en luxe.
En plotseling voel ik me niet zo goed.
Mijn hart klopt in een abnormaal tempo en mijn maag trekt samen en ontspant weer alsof ik net diarree heb gekregen.
Ik wil weg.
Ik wil niet afstuderen.
Ik wil van stad veranderen en mijn haar neon groen verven zodat hij me niet kan identificeren of mijn geslacht kan raden... Ooit!
"Emara, dat is je baas! Dakota Black!" herinnert Ethan me blij, alsof ik zijn grootse entree heb gemist.
Ik vernauw mijn ogen naar mijn lachende idiote broer, die niet weet dat hij aan het fanboyen is over de barbaarse koning die zijn schattige kleine zusje een week lang in zijn onontkoombare kasteel heeft gemarteld.
"Waarom ga je niet naar boven en doe een tapdans voor hem?" sis ik terug. En waarom is hij in godsnaam zo blij?
"Waarom moet je altijd zo'n trut zijn?" gromt hij terug.
"Queen Bitch," verbeter ik hem, terwijl ik mijn armen over elkaar sla, die alleen maar die klootzak op het podium willen wurgen.
Als een superster zwaait Dakota met zijn hand in de lucht, genietend van alle aandacht en het opblazen van zijn enorme China-formaat ego tot de grootte van Rusland.
"Gefeliciteerd, afgestudeerden!" Zijn stem galmt door de aula en het publiek barst in gejuich uit alsof hij een soort god is die uit de wolken is neergedaald.
Ik rol met mijn ogen en zak weg in mijn stoel omdat ik gedwongen word om naar zijn 'Ik ben de Beste'-show te kijken.
"Vandaag zijn jullie hier omdat jullie weigerden om je neer te leggen." Dakota pauzeert, geeft het publiek een blik van zijn scherpe kaaklijn, voordat hij zegt: "En dat deed ik ook niet."
Dat is grappig, want ik herinner me dat je je neerlegde bij het zijn van een narcistische eikel!
'Het is een voorrecht om door mij geneukt te worden' Zijn woorden dansen nog steeds in mijn hoofd en ik klem mijn kaken op elkaar van woede. Ik haat hem zo erg!
"De wereld geeft je geen succes, het geeft je obstakels.." Zijn autoritaire stem blijft echoën in de hal en ik zie iedereen zijn onzin met betoverde hartjesogen opslokken.
Meen je dat serieus?
Geef me die microfoon vijf minuten en ik geef een betere motiverende toespraak dan die hij van de achterkant van een cornflakesdoos leest.
Sterker nog, ik zou zelfs een live demonstratie geven over hoe je een draak verslaat met mijn linkerhand en een keukenmes.
"Geef dus nooit op om het opnieuw te proberen, en opnieuw." Dakota gaat zelfverzekerd verder, en ik kan het niet helpen maar te spotten.
Klinkt als het motto van een stalker - Blijf proberen, zelfs als ze nee zeggen. Blijf proberen.
"Jaag je dromen na, zelfs als die droom eruitziet als je crush."
Wacht, wat?
Kleine giechels van verwarring echoën door de hal en iedereen kijkt net zo verward als ik.
Het is als Déjà vu! Net als die keren dat ik constant voor de bus werd gegooid door zijn plotselinge persoonlijkheidsveranderingen, terwijl ik probeerde zijn bipolaire gedrag te begrijpen.
Zie je... Zie je... Dit is precies hoe ik me voelde! Ik grijns, kijkend naar hun verbijsterde gezichten.
"Laten we eerlijk zijn..." Dakota gaat verder, nu leunend in zijn donkere vreemdheid.
“Je kunt alle succes van de wereld hebben. Een groot huis, een snelle auto, misschien zelfs een jacht. Maar wat heb je aan al die dure dingen als degene die je het meest begeert je geblokkeerd heeft?”
Het publiek barst in lachen uit, terwijl ik voel hoe mijn hart een slag overslaat. Oh, lieve hemel... Heeft hij het over mij?
Maar dan schakelt mijn brein in, en ik snuif. Mooie poging, klootzak! Geen enkel zielig verhaal gaat ervoor zorgen dat je gedeblokkeerd wordt.
“Ik bedoel, wat heb je aan het rijden in een limited-edition Tesla Roadster als de passagiersstoel leeg is?” Hij wordt veel te comfortabel daarboven en praat nonchalant over zijn rijke mensenproblemen.
Oh, boehoe! Arme Dakota met zijn lege passagiersstoel in zijn Tesla. Laat me een treurig liedje spelen op de kleinste viool ter wereld voor jou!
“Dus ja, ga je doelen achterna, en krijg dat hoekbureau met uitzicht. Maar vergeet niet om ook het meisje van je dromen achterna te zitten.”
Ik ben nog drie oogrollen verwijderd van het schreeuwen van ‘Bipolaire Psychopaat’ naar deze spreker.
Net toen ik dacht dat het niet erger kon worden, haalt Dakota een stuk papier tevoorschijn en praat iets over falen, succes, positiviteit, bla bla bla...
Maar dan pauzeert hij en kijkt naar het publiek, alsof hij poseert voor de camera’s om zijn beste hoek vast te leggen, voordat hij zegt...
“HAAT heeft vier letters, maar dat geldt ook voor LIEFDE, en WRAAK heeft vijf letters, maar dat geldt ook voor ROMANCE.”
Dit.. Kleine.. Klootzak!
Ik kan niet geloven, na me een week lang te hebben misbruikt en wraakliederen te zingen, staat hij nu hier een TED-talk te geven over liefde en romantiek.
Alsjeblieft... Hij is niet eens de L van LIEFDE of de R van ROMANCE!
“Je hebt altijd een keuze, dus kies de betere kant ervan.” Hij rondt eindelijk zijn toespraak af, en ik zweer dat de hele zaal opstaat alsof hij Zeus is, wandelend op aarde.
Applaus, gefluit, gejuich weerklinken om de beurt.
Maar ik blijf zitten, vastgelijmd aan mijn plek met mijn armen over elkaar, en weiger bij te dragen aan deze circus.
Dakota kijkt gelukkig om zich heen naar het publiek, luisterend naar duizend klappen tegelijk en flitst zijn miljoen dollar glimlach die me iets naar hem wil laten gooien.
Een stoel.
Ik wil mijn verdomde stoel naar deze 32 LED-glimlachende demon gooien!
Plotseling kijkt hij in mijn richting en een speelse grijns neemt zijn gezicht over alsof hij weet dat ik het ben. Ik vernauw mijn ogen naar hem alsof hij me kan zien.
Klootzak, ik sta niet op en klap niet voor jou!
De enige klap die hij ooit van mij krijgt, is degene die recht op zijn arrogante gezicht landt.
“Oh, ik vergat te vermelden.” Dakota leunt naar het podium alsof hij zich een belangrijk detail van zijn zelfingenomen toespraak herinnerde.
“Ons bedrijf HighBars System organiseert een ronde voor de afgestudeerden van de afdeling Informatica. Geïnteresseerde studenten kunnen contact opnemen met het team, of met mij.”
Ik zie iedereen om me heen naar adem happen en opspringen, alsof ze net een cadeau van hun geheime kerstman hebben gekregen.
Maar ik weet... KERSTMAN heeft zeven letters, maar dat geldt ook voor DUIVEL.
Hij is geen kerstman, hij is de duivel in vermomming!
En net toen ik dacht dat ik eindelijk klaar was met zijn show, gaat Dakota naast de directeur op het podium staan, klaar om de diploma’s uit te reiken.
Je maakt een grapje!