3. Beproefde theorie
Dakota Black
Net op het moment dat de pil mijn tong raakt, hoor ik mijn naam.
"Medeoprichter en CEO van HighBars System, en ook mijn persoonlijke favoriete student, Dakota Black!"
Ik haal diep adem en slik de pil door mijn keel terwijl ik me herinner wie ik ben.
Ik ben Dakota Black.
Ik ben de CEO. Ik ben het succesverhaal waar iedereen naar opkijkt.
Een man die zichzelf heeft opgebouwd uit gebroken ribben, die geloofde in zijn eigen potentieel en avant-garde van technologie. Dat ben ik!
En ik ga dit podium veroveren, zoals altijd.
Ik rol mijn schouders naar achteren en recht mijn rug, terwijl de vertrouwde bravoure mijn houding overneemt terwijl ik het podium op stap, recht in het schijnwerperlicht dat ik met bloed, zweet en tranen heb verdiend.
Het applaus is oorverdovend, en ik grijns, genietend van hun gejuich en gefluit. Het herinnert me eraan hoe ver ik ben gekomen, en hoe ver ik nog wil gaan.
Mijn glimlach wordt scherper en ik hef mijn hand ter erkenning, voelend hoe de golf van energie me raakt met het zelfvertrouwen dat ik nodig heb.
Ik ben gemaakt voor momenten als deze!
Lopend naar het podium neem ik mijn plaats in als de Teflon King, een naam die ik eer aandoe.
"Gefeliciteerd, afgestudeerden!" Het gejuich is onmiddellijk, en ik glimlach, voelend de aandacht van duizend ogen op mij gericht.
"Vandaag zijn jullie hier omdat jullie weigerden genoegen te nemen." Ik pauzeer, laat dat bezinken, voordat ik zeg, "En ik ook niet."
"Het is niet je talent, of je cijfers, zelfs niet je connecties die je brengen waar je wilt zijn in het leven. Het is je koppigheid om niet op te geven, zelfs als de wereld je in het gezicht afwijst." Mijn stem galmt door de microfoon, en zelfs de stilte wordt stil.
Want als ik spreek, luisteren mensen.
"De wereld geeft je geen succes. Het geeft je obstakels en wacht om te zien wat je ermee gaat doen. Dus weiger nooit om opnieuw te proberen, en opnieuw."
Mijn ogen schieten door de menigte, ze staren allemaal terug naar mij, stil wachtend op meer. Ze willen dat ik blijf leveren, en normaal doe ik dat moeiteloos.
Maar op dit moment... Het is moeilijk. Het is verdomd moeilijk om niet aan haar te denken, als ik weet dat ze daarbuiten is.
"Jaag je dromen na, zelfs als die droom eruitziet als je crush." zeg ik, het nonchalant eruit gooiend.
Lachsalvo's barsten los uit de menigte en ik glimlach mee, hopend dat Emara dit hoort.
"Laten we eerlijk zijn..." zeg ik, met een drastische verandering van energie in mij. "Je kunt al het succes van de wereld hebben. Een groot huis, een snelle auto, misschien zelfs een jacht. Maar wat heeft het voor zin om al deze dure dingen te hebben als degene die je het meest verlangt je heeft geblokkeerd?"
Lachsalvo's weerklinken en ik scan de menigte, biddend om een glimp van haar op te vangen.
"Ik bedoel, wat heeft het voor zin om in een limited-edition Tesla Roadster te rijden als de passagiersstoel leeg is? Is het dan nog wel de moeite waard?" Ik leun nonchalant tegen het spreekgestoelte nadat ik de vraag heb gesteld.
Een paar speelse 'Neeeee' reacties zweven door de zaal, en ik knik naar hen.
"Precies! Geen enkele hoeveelheid succes of stapel geld zal dat gat ooit vullen als je geen vrienden, familie en een geliefde hebt om het mee te delen. En geloof me, dat is een beproefde theorie." Ik vertel het hen eerlijk.
Ik ben altijd trots geweest op mijn geld, macht en intelligentie. Maar geen van dat alles samen kon haar tegenhouden om bij me weg te gaan.
Het was allemaal nutteloos toen ik het het meest nodig had!
"Dus ja, ga je doelen achterna en bemachtig dat hoekbureau met uitzicht. Maar vergeet niet om ook het meisje van je dromen achterna te zitten. Wie weet, het kan wel de beste marathon zijn die je ooit loopt."
Ik hoor fluitjes en maak geen poging om mijn grijns te verbergen terwijl ik een papiertje uit mijn zak haal, de oorspronkelijke toespraak die ik voor vandaag had geschreven.
"Een wijze man vertelde me ooit..." Ik wacht tot het publiek weer stil is, terwijl ik weer in mijn CEO-houding kom.
"FAILURE heeft zeven letters, maar dat geldt ook voor SUCCESS. NEGATIVITY heeft tien letters, maar dat geldt ook voor POSITIVITY. LYING heeft vijf letters, maar dat geldt ook voor TRUTH. ENEMIES heeft zeven letters, maar dat geldt ook voor FRIENDS."
Ik lik mijn lippen en voeg ter plekke wat extra woorden toe terwijl ik aan haar denk.
"HATE heeft vier letters, maar dat geldt ook voor LOVE, en REVENGE heeft zeven letters, maar dat geldt ook voor ROMANCE."
Ik pauzeer even, laat de stilte groeien met anticipatie, voordat ik mijn toespraak afsluit.
"Je hebt altijd een keuze, dus kies de betere kant ervan." Ik hoop dat mijn woorden haar hart hebben geraakt, net zoals zij het mijne heeft geraakt.
Terwijl ik het papiertje opvouw, kijk ik op en zie ik de hele zaal een voor een opstaan, klappen en juichen met het applaus waarvan ik wist dat het zou komen.
Deze toespraak zal worden geschreven in de boeken van gouden woorden die ooit zijn uitgesproken. En net als dat, komt de schijnwerper natuurlijk naar mij toe.
Als Emara's naam ook maar schijnwerper was!
Ik glimlach, voel een golf van trots mijn borst zwellen terwijl ik het zicht in me opneem van mijn professoren, de mensen naar wie ik ooit opkeek, mijn mentoren en alle studenten die me een staande ovatie geven.
Het is een gevoel van één op een miljoen, ik ben gezegend om het te voelen.
Net op dat moment, te midden van de zee van mensen, merk ik iemand op die op zijn plek blijft zitten met gekruiste armen, weigert op te staan terwijl iedereen om die persoon heen opstaat en me applaudisseert.
Natuurlijk! Het moest wel zij zijn.
Ik grijns. Mijn hart bevestigt door een slag over te slaan dat ik eindelijk mijn poesje heb gevonden.