Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 51

นิโคลัสยิ้มอย่างมีความสุข “งั้นก็วันเสาร์นะ” เขาเดินไปที่ประตูแล้วหยุดชะงัก

“ขอบใจนะ เซบาสเตียน สมแล้วที่เป็นเพื่อนรักของฉัน” เขาขยิบตาให้ก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานไป

ทันทีที่ประตูปิดลง เซบาสเตียนก็ขว้างบัตรพนักงานของซีโนออกไปไกลจากโต๊ะทำงาน

เขาสอดนิ้วเข้าไปในกลุ่มผมอย่างหัวเสีย เขากำลังรู้สึกแบบน...