Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 238

ซีโน่หัวเราะหึในลำคอ เสียงทุ้มต่ำแฝงความยั่วยวนขณะเอียงศีรษะให้ริมฝีปากเฉียดใบหูของเซบาสเตียน “คุณนี่ไม่รู้จักพอเลยนะ คุณโอไรออน” เขาพึมพำ นิ้วมือลากไล้ลงบนแผงอกของเซบาสเตียน หยอกเย้ากระดุมเสื้อเชิ้ตที่ปลดไว้ครึ่งหนึ่ง “แต่เรามีมื้อค่ำรอนะ... แล้วป้ามิลาก็คงกำลังจับเวลาเราด้วยนาฬิกาจับเวลาอยู่แน่ๆ”

...