Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 82

รถม้าสั่นสะเทือนไปตามพื้นดินชื้นแฉะ มุ่งหน้าสู่ประตูสูงตระหง่านแห่งซิลเวอร์ไวลด์ส กลิ่นสนและหินที่ชุ่มโชกด้วยสายฝนคละคลุ้งในอากาศ โอบล้อมโรแนนไว้ราวกับความทรงจำเก่าแก่—สถานที่ซึ่งเขาเคยเรียกว่าบ้าน

แต่ที่นี่ยังเป็นบ้านของเขาอยู่หรือ

มือของเขาวางทาบบนหน้าท้อง ลูบไล้เป็นวงกลมอย่างเลื่อนลอยบนเนื้อผ้า...