Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 61

อีกวัน...

แสงยามเช้าสาดส่องอย่างอ่อนแรงผ่านม่านหนาทึบในห้องของโรนัน สาดเงาทาบทอจางๆ ไปทั่วผนังหิน โรนันนั่งอยู่ในที่ประจำของเขาด้วยท่าทีเคร่งขรึม ขณะที่หญิงสาวค่อยๆ ยื่นข้อมือให้เธออย่างลังเล เขารับข้อมือนั้นมาโดยไม่เอ่ยคำใด กัดลงไปและดื่มอย่างกระหาย

มันกลายเป็นกิจวัตรไปแล้ว เขาเกลียดมัน แต่เขาก็ท...