Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 58

แสงอรุณรอดผ่านผืนม่านหนาทึบ ทอดเงาทอดยาวพาดผ่านห้องทรงงานของดิมิทรี เขานั่งอยู่ที่โต๊ะ ประสานปลายนิ้วเป็นทรงแหลม จมดิ่งสู่ภวังค์ความคิด

ค่ำคืนที่ผ่านมาเปรียบดั่งสมรภูมิ

โรนันขัดขืน ต่อต้านเขาทุกฝีก้าว... แต่ท้ายที่สุด ความสิ้นหวังก็เป็นฝ่ายชนะ เขาจำต้องกัดข้อมือของดิมิทรี รับเอาโลหิตของเขาอย่างไม่เต...