Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 46

ดิมิทริก้าวเข้าสู่ห้องบรรทมของโรแนนแล้วปิดประตูตามหลัง แสงเทียนริบหรี่ทอดเงายาวไหวระริกไปทั่วพื้น และสายตาของดิมิทริก็จับจ้องไปยังโรแนนในทันที ผู้ซึ่งกำลังยืนอยู่ข้างเตียง ติดกระดุมตะขอของเสื้อทูนิคสีเขียวเข้ม

เนื้อผ้าทิ้งตัวลงบนร่างสูงโปร่งของเขา รอยพับที่ปล่อยหลวมซุกซ่อนร่องรอยของชีวิตที่กำลังเติ...